مجمع ستايشگران حریم ولايت

خاقانی، شاعر قرن ششم هجری قمری، ضمن شکایت از حبس و بند و مدح عظیم الروم عز الدوله قیصر ، از ستم و ظلم یهودی، نیز شکایت نموده و آرزوی زیارت بیت المقدس داشته است:فلک کژرو تر است از خط ترسامرا دارد مسلسل راهب آسا...پس از الحمد و الرحمن والکهفپس از یاسین و طاسین میم و طاهاپس از میقات حج و طوف کعبهجمار و سعی و لبیک و مصلیپس از چندین چله در عهد سی سالشوم پنجاهه گیرم آشکارامرا مشتی یهودی فعل، خصمندچو عیسی ترسم از طعن مفاجاچه فرمائی که از ظلم یهودیگریزم بر در دیر سکوبامگو این کفر و ایمان تازه گردانبگو استغفر الله زین تمنافقل و اشهد بان‌الله واحدتعالی عن مقولاتی تعالیکه بهر دیدن بیت‌المقدسمرا فرمان بخواه از شاه دنیا✍️خاقانیبا تلخیص + نوشته شده در  شنبه ۱۴۰۲/۰۸/۱۳ساعت 14:0&nbsp توسط مجیدطاهری  |  مجمع ستايشگران حریم ولايت ...

غزّۀ مظلومدهر بپا خاست ، نشستن چراشاخه ی این نخل شکستن چراغزّه در آتش بدنش سوختهباغ و نهال و چمنش سوختهقصّه ای از آتش و خون گفته اندمادر و فرزند به خون خفته اندلشکر ابلیس شده یکّه تازنسل کُشی می کند ابلیس بازحسّ مرا داغ برانگیختهخون مسلمان به زمین ریختهکودک تنها شده ی بی پناهکُشته شد امّا به کدامین گناهاین دلِ مغموم چها دیده استغزّه ی مظلوم چها دیده استکفر مجسّم شده صهیون ببینسرخ شده شاخه ی زیتون ببینآه ببین نقشه ی خصمِ پلیدفاجعه در فاجعه آمد پدیدگرگِ پلید است که انسان کُشَدکفرِ یهود است مسلمان کُشَدآلِ یهود است کزو صبح و شامامّتِ اسلام شود قتلِ عاممنبرِ خون است بخوان ای خطیبنَصْرُمِنَ الله وَ فَتْحٌ قَریبفتح و ظفر جزوِ سپاه شماستنَصْرُمِنَ الله سِلاح شماستگیسوی طفلان همه در خون رهاستغزّه ی ویرانه ببین کربلاستآه چقدر آب و عطش دیده ایمباز درین دایره چرخیده ایمپلک میانداز و ببین در خزانخفته به خون اند همه مادرانداغ به دلها سر و سامان دهدطفل در آغوش پدر جان دهدپنجه ی صهیون که چکد خون ازوزخم شده سینه ی گردون ازوناله ازین خاک به گردون رسیدروی زمین مانده هزاران شهیدای همه دل داده به فتحِ قیامصبر و شکیبایی تان مستدامشعله کشد آهِ جگر سوزتانجلوه کند نهضت پیروزتانحرمله ها تیر به کف آمدندباز پیِ ذبحِ شرف آمدندغزّه بُوَد عرصه ی خون و شرفبانگ بر آورده شرف ، لاتَخَفای غم دل خوانده بگو یا حسینتشنه جگر مانده ، بگو یا حسیننام حسین است به دل جان دهدحضرت زهراست که فرمان دهدخون جگران را ز رهِ یاوریحضرت زهراست کند مادریآن که به قلب همه مَرهَم گذاشتآه که خود بازوی مجروح داشتوای ، خزان از غم او باغ ماستپهلوی بشکسته ی او داغ ماستدستِ ستم بابِ جسارت گشودچهره ی نورانی او شد کبوداین که به دل خونِ جگر آ مجمع ستايشگران حریم ولايت ...

این قصیده در بسیاری از سایتهای معتبر و معروف بطور ناقص آمده و اتفاقا در حالی که نوشته‌اند در مدح پیامبر(ص)، ولی متأسفانه ابیاتی که در مدح آن حضرت است را نیاورده‌اند، لذا از دیوان خاقانی به تصحیح دکتر سید ضیاء الدین سجادی، که بهترین مرجع اشعار خاقانی است این قصیدۀ ارزشمند کاملاً در اینجا نقل گردید:عشق بهین گوهری‌ست، گوهر دل کان اودل عجمی صورتی‌ست، عشق زبان دان اوخاصگی دست راست بر در وحدت دل استاینکه به دست چپ است داغگه ران اوتا نکنی زنگ خورد آینهٔ دل که عشقهست به بازار غیب آینه گردان اوعقل جگر تفته‌ای است، همت چرب آخوری استجرعه‌ خور جام عشق، زلّه کش خوان اواز خط هستی نخست نقطهٔ دل زاد و بسلیک نه در دایره است نقطهٔ پنهان اورهرو دل ایمن است از رصد دهر از آنککمتر پروانه‌ای‌ست دهر ز دیوان اودل به رصد گاه دهر بیش بها گوهری‌ستدخل ابد عُشر او فیض ازل کان اولیک ز بیم رصد در گلش آلوده‌اندتاز گل آید برون گوهر رخشان اودل چو فرو کوفت پای بر سر نطع وجوددهر لگد کوب گشت از تک جولان اونیست ازین آب و خاک ز آب و هوائی است دلکآتش بازی کند شیر نیستان اوای شده بر دست تو حلهٔ دل شاخ شاخهم تو مُطرّا کنان پوشش ایوان اویوسفی آورده‌ای در بُن زندان و پسقفل زر افکنده‌ای بر در زندان اوحوروشی را چو مور زیر لگد کشته‌ایپس پر طاووس را کرده مگس ران اوخوش نبود شاه دل اسب گلین زیر رانرخش به هرّای زر منتظر ران اودل که کنون بیدقی‌ست باش که فرزین شودچونکه به پایان رسد هفت بیابان اوشمه‌ای از سرّ دل حاصل خاقانی استکز سر آن شمّه خاست جنبش ایمان اودل به در کبریاست شحنۀ کارش که اوخاک در مصطفاست نایب حسّان اوگر جگرش خسته شد از فزع حادثاتنعت محمد بس است نشرۀ درمان اوقابلۀ کاف و نون، طاها و یاسین که هستعاقلۀ کاف و لام طفل مجمع ستايشگران حریم ولايت ...